W nocy z 16 na 17 sierpnia 1944 r., przed godziną trzecią nad ranem, niebo nad krakowskimi dzielnicami Grzegórzki i Zabłocie rozjaśniło coś na kształt nadlatującego meteorytu, a  w  ciszę nocną wdarł się potworny ryk silników. Chwilę później nastąpiła eksplozja. To były ostatnie chwile załogi czterosilnikowego bombowca B-24 Liberator KG-933 "P" ze 178. Dywizjonu Bombowego RAF, zestrzelonego prawdopodobnie przez nocnego myśliwca Luftwaffe i "dobitego" przez artylerię przeciwlotniczą w rejonie Krakowa. Kawałki maszyny spadły w różne miejsca po obu stronach Wisły: na Zabłocie w okolice Fabryki Schindlera, w pobliżu składu kolejowego przy ul. Dekerta, na składy węglowe dawnej Rzeźni Miejskiej (obecnie rejon Galerii Kazimierz), do Wisły. Uratował się tylko jeden członek z ośmioosobowej brytyjsko-australijskiej załogi. Wcześniej samolot dokonał zrzutu na placówkę odbiorczą AK "Nida 504" w okolicach Piotrkowa na ziemi łódzkiej - ze względu na ciężkie straty podczas lotów nad Warszawą zrzuty dokonywane były poza walczącą stolicą. Liberator KG-933 "P" był jednym z sześciu strąconych tej nocy samolotów alianckich, niosących pomoc i nadzieję powstańcom. Z relacji świadków wynika, że szczątki trzech poległych lotników w katastrofie zostały przez Niemców godnie pogrzebane. Dziś spoczywają w kwaterze wojskowej na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Z całej załogi Liberatora z RAF-u przeżył tylko kpt. Allan Hunter Hammet, 23-letni Australijczyk, który wyskoczył ze spadochronem z płonącego samolotu. Szedł przez las, a  następnie odważył się wejść do pierwszej napotkanej chałupy. Tam nakarmiono go i skontaktowano z miejscowym oddziałem AK. Partyzanci oddali go pod opiekę Jadwidze Wielowieyskiej, wdowie po oficerze, która z narażeniem życia ukrywała go i pielęgnowała. Po powrocie do zdrowia wstąpił do 106. Dywizji AK i brał udział w wielu akcjach zbrojnych przeciwko Niemcom. Po wojnie powrócił do Australii z Jadwigą jako żoną. Zmarł w 1981 roku. Jeden z jego dwóch synów, Michael Hammet, powiedział: "Mój Ojciec przeżył dzięki bohaterstwu, dobrej woli i niezłomnej nadziei patriotycznych Polaków. Za ten heroizm i pełną nadziei wytrwałość w stawianiu czoła złu - obejmującemu czas, geografię i kulturę - ja i cała moja Rodzina jesteśmy wdzięczni i pozostajemy wiecznymi dłużnikami Polski".

polegli
kpt. William d. Wright pilot, dowódca samolotu
kpt. John P. Liversidge, nawigator
st. sierż. John D. Clarke strzelec pokładowy

zaginieni
sierż. L. J. Blunt (lub Blount), mechanik pokładowy
sierż. F. W. Helme, strzelec pokładowy
dwaj lotnicy nieznani z imienia i nazwiska

ocaleli
kpt. Allan Hunter Hammet, radiotelegrafista

Opracowano na postawie publikacji Nieznani Bohaterowie Niebios, wyd. Głos Seniora, Kraków 2022.